Nowe dane dotyczące skuteczności długoterminowego leczenia wedolizumabem

Przanalizowano dotyczące 73 osób z umiarkowaną do ciężkiej, aktywną postacią WZJG wstępne dane z badania GEMINI LTS, trwającego obecnie przedłużonego badania otwartego, którego uczestnicy otrzymywali wedolizumab co cztery tygodnie. Pacjenci byli leczeni przez 152 tygodnie dawką kumulowaną wedolizumabu; najpierw otrzymywali wedolizumab co osiem tygodni lub co cztery tygodnie podczas fazy podtrzymującej badania GEMINI I po wystąpieniu u nich wstępnej odpowiedzi na dwie dawki indukujące w 6 tygodniu. Ogółem remisję stwierdzono odpowiednio u 53% i 39% pacjentów z grupy 8-tygodniowej i 4-tygodniowej. Remisja występowała częściej (odpowiednio 57% i 43%) u pacjentów nieleczonych wcześniej inhibitorem czynnika martwicy nowotworu (TNF) w porównaniu z osobami po uprzednim leczeniu inhibitorem TNF zakończonym niepowodzeniem (odpowiednio 48% i 29%).

“Wstępne wyniki pokazały bardzo obiecujący poziom remisji u pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego po około trzech latach leczenia oraz pozwoliły zrozumieć, jak poprzednie leczenie może wpływać na powodzenie terapii” – powiedział dr Edward V. Loftus, profesor medycyny z Oddziału Gastroenterologii Mayo Clinic. „Osiągnięcie długoterminowej remisji jest celem terapeutycznym u wszystkich pacjentów żyjących z nieswoistym zapaleniem jelit, takie badania są więc niezbędne, ponieważ pomagają nam poznać długoterminową skuteczność i bezpieczeństwo stosowania opcji leczniczych, które przepisujemy pacjentom”.

Druga analiza, która również miała charakter retrospektywny i oparta była na wynikach uczestników badania GEMINI LTS, przedstawia częstość występowania wygojenia śluzówki i dysplazji w błonie śluzowej jelita grubego u pacjentów z ChLC (n = 23) lub WZJG (n = 39), którzy otrzymywali dawkę podtrzymującą wedolizumabu co 4 tygodnie przez okres ponad roku. Przeanalizowano dane z 82 kolonoskopii wykonanych po okresie 2,7 lat (mediana) (32 u osób z ChLC i 50 u pacjentów z WZJG). Wygojenie śluzówki w ocenie endoskopowej zdefiniowano jako wynik równy 0 lub 1 wg klasyfikacji Mayo w przypadku WZJG. Klasyfikacja Mayo to narzędzie oceny aktywności WZJG, w którym wartość 0 odzwierciedla najmniejszą aktywność, a 1 oznacza łagodną postać choroby (łagodne zaczerwienienie, zanik rysunku naczyniowego). W przypadku ChLC znaczną poprawę stwierdzonych endoskopowo zmian z trwałymi owrzodzeniami zdefiniowano jako częściowe wygojenie, zaś brak owrzodzenia – jako całkowite wygojenie. Całkowite wygojenie śluzówki zaobserwowano w 44% kolonoskopii u pacjentów z ChLC, a częściowe wygojenie stwierdzono u 38% osób badanych. W przypadku kolonoskopii w ChLC wynik 0 wg klasyfikacji Mayo stwierdzono u 54% pacjentów, a wynik 1 – u 20% osób.

„Decydujący program badań klinicznych III fazy GEMINI to największy program badawczy przeprowadzony jednocześnie z udziałem pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego i chorobą Leśniowskiego-Crohna i nieustannie czerpiemy z niego mnóstwo informacji związanych z bezpieczeństwem stosowania i skutecznością wedolizumabu” – powiedział dr Michael Smyth, Globalny Dyrektor Medyczny z Działu Gastroenterologii firmy Takeda. „Firma Takeda jest zaangażowana w badanie długoterminowej skuteczności i bezpieczeństwa stosowania wedolizumabu w celu zapewnienia środowisku medycznemu najlepszych możliwych narzędzi i danych do zaspokojenia potrzeb pacjentów dotkniętych przewlekłymi, wymagającymi długiego leczenia chorobami.”.

Preparat Entyvio to pierwszy i jedyny lek biologiczny zatwierdzony jednocześnie do stosowania w leczeniu osób dorosłych z umiarkowaną do ciężkiej, aktywną postacią WZJG lub ChLC, u których stwierdzono niewystarczającą odpowiedź lub utratę odpowiedzi albo nietolerancję na leczenie konwencjonalne bądź bloker czynnika martwicy nowotworu (TNF).

Informacje o wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego i chorobie Leśniowskiego‑Crohna
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG) i choroba Leśniowskiego-Crohna (ChLC) charakteryzują się występowaniem stanu zapalnego w przewodzie pokarmowym. Wrzodziejące zapalenie jelita grubego występuje tylko w jelicie grubym (okrężnicy i odbytnicy). Do najczęstszych objawów WZJG należy dyskomfort w jamie brzusznej oraz obecność krwi lub ropy w stolcu, jak również biegunka. ChLC może obejmować każdy odcinek przewodu pokarmowego, a do częstych objawów należą bóle brzucha, biegunka, krwawienie z odbytnicy, utrata masy ciała oraz gorączka. Nie jest znana przyczyna WZJG oraz ChLC , choć wielu badaczy uważa, że pewną rolę odgrywają interakcje pomiędzy genami, układem odpornościowym organizmu a czynnikami środowiskowymi. Celem leczenia WZJG oraz ChLC jest osiągnięcie oraz utrzymanie remisji, czyli doprowadzenie do sytuacji, w której u pacjenta przez dłuższy czas nie występują objawy.

Informacje o preparacie Entyvio® (wedolizumab)
Wedolizumab, przeznaczony do leczenia WZJG i ChLC, jest humanizowanym przeciwciałem monoklonalnym będącym swoistym antagonistą integryny alfa4beta7 w mechanizmie hamowania jej wiązania z cząsteczką adhezyjną MAdCAM‑1 (mucosal addressin cell adhesion molecule‑1) i fibronektyną, jednak nie z cząsteczką adhezyjną VCAM‑1 (vascular cell adhesion molecule‑1). MAdCAM-1 ulega preferencyjnej ekspresji w naczyniach krwionośnych i węzłach chłonnych układu pokarmowego. Integryna α4β7 ulega ekspresji na niektórych leukocytach krążących. Wykazano, że komórki te odgrywają pewną rolę w przebiegu procesów zapalnych w WZJG i ChLC. Hamując α4β7, wedolizumab może ograniczać zdolność niektórych leukocytów do infiltracji tkanek jelita.

WSKAZANIA: ENTYVIO® (wedolizumab)

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG) u osób dorosłych
Pacjenci dorośli z umiarkowaną do ciężkiej, aktywną postacią WZJG, u których stwierdzono niewystarczającą odpowiedź lub utratę odpowiedzi na bloker czynnika martwicy nowotworu (TNF) lub lek immunomodulacyjny bądź nietolerancję takich leków, albo też niewystarczającą odpowiedź na kortykosteroidy, nietolerancję tych leków lub uzależnienie od ich stosowania (w ChPL określono je jako leczenie „konwencjonalne”):

indukowanie i utrzymywanie odpowiedzi klinicznej
indukowanie i utrzymywanie remisji klinicznej
poprawa wyglądu endoskopowego błony śluzowej
osiągnięcie remisji bez stosowania kortykosteroidów

Choroba Leśniowskiego-Crohna (ChLC) u osób dorosłych
Pacjenci dorośli z umiarkowaną do ciężkiej, aktywną postacią ChLC, u których stwierdzono niewystarczającą odpowiedź lub utratę odpowiedzi na bloker TNF lub lek immunomodulacyjny bądź nietolerancję takich leków, albo też niewystarczającą odpowiedź na kortykosteroidy, nietolerancję tych leków lub uzależnienie od ich stosowania (w ChPL określono je jako leczenie „konwencjonalne”):

osiągnięcie odpowiedzi klinicznej
osiągnięcie remisji klinicznej
osiągnięcie remisji bez stosowania kortykosteroidów

WAŻNE INFORMACJE DOTYCZĄCE BEZPIECZEŃSTWA
Przeciwwskazania

Preparat ENTYVIO (wedolizumab) jest przeciwwskazany u pacjentów ze stwierdzonymi poważnymi lub ciężkimi reakcjami nadwrażliwości na preparat ENTYVIO lub którykolwiek z jego składników.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Obserwowano reakcje na wlew dożylny i reakcje nadwrażliwości, w tym anafilaksję. W przypadku wystąpienia reakcji anafilaktycznej lub innej poważnej reakcji alergicznej należy natychmiast przerwać podawanie preparatu ENTYVIO i rozpocząć odpowiednie leczenie.
Pacjenci leczeni preparatem ENTYVIO są narażeni na zwiększone ryzyko rozwoju zakażeń. Obserwowano poważne zakażenia u pacjentów leczonych preparatem ENTYVIO. Nie zaleca się stosowania preparatu ENTYVIO u pacjentów z aktywnymi, poważnymi zakażeniami do czasu ich opanowania. Należy rozważyć przerwanie stosowania preparatu ENTYVIO u pacjentów, u których wystąpi ciężkie zakażenie w trakcie leczenia tym lekiem. Należy zachować ostrożność u pacjentów z nawracającymi ciężkimi zakażeniami w wywiadzie.
Choć w badaniach klinicznych preparatu ENTYVIO nie zaobserwowano przypadków postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii (PML), to jednak u pacjentów leczonych innym antagonistą receptorów integrynowych występowały zakażenia wirusem JC prowadzące do PML. Nie można wykluczyć ryzyka PML. Należy monitorować pacjentów pod kątem jakichkolwiek nowych lub nasilających się objawów przedmiotowych lub podmiotowych o charakterze neurologicznym. W przypadku podejrzenia PML należy przerwać podawanie preparatu ENTYVIO i skierować pacjenta do neurologa; w razie potwierdzenia PML należy trwale przerwać podawanie preparatu ENTYVIO.
U pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego i chorobą Leśniowskiego‑Crohna podwyższone jest ryzyko występowania nowotworów złośliwych (informacja z ChPL).
Opisywano przypadki zwiększonej aktywności aminotransferaz i/lub stężenia bilirubiny u pacjentów otrzymujących preparat ENTYVIO. Podawanie preparatu ENTYVIO należy przerwać u pacjentów z żółtaczką lub innymi oznakami istotnego uszkodzenia wątroby.
Przed rozpoczęciem leczenia preparatem ENTYVIO u wszystkich pacjentów należy wykonać wszystkie niezbędne szczepienia zgodnie z aktualnymi wytycznymi w kwestii szczepień. Pacjenci otrzymujący preparat ENTYVIO mogą otrzymywać szczepionki zawierające nieżywe mikroorganizmy, jak też mogą otrzymywać żywe szczepionki, jeżeli korzyści z ich podania przewyższają ryzyko.

Działania niepożądane

Wersja USPI: Najczęstszymi działaniami niepożądanymi (o częstości występowania wynoszącej co najmniej 3% oraz o co najmniej 1% większej niż w grupie placebo) były: zapalenie nosogardzieli, bóle głowy, bóle stawów, nudności, gorączka, zakażenie górnych dróg oddechowych, uczucie zmęczenia, kaszel, zapalenie oskrzeli, grypa, bóle pleców, wysypka, świąd, zapalenie zatok, ból części ustnej gardła oraz bóle kończyn.

Wersja USPI/ChPL – obejmuje „bardzo częste” oraz „częste” zdarzenia niepożądane z ChPL. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi są: zapalenie nosogardzieli, bóle głowy, bóle stawów, nudności, gorączka, zakażenie górnych dróg oddechowych, zapalenie żołądka i jelit, zapalenie gardła, zablokowanie nosa, uczucie zmęczenia, kaszel, zapalenie oskrzeli, grypa, bóle pleców, wysypka, świąd, zapalenie zatok, parestezje, nadciśnienie tętnicze, ropień okołoodbytniczy, szczelina odbytu, niestrawność, zaparcia, powiększenie obwodu brzucha, wzdęcia, żylaki odbytu, wyprysk, rumień, poty nocne, trądzik, skurcze mięśni, osłabienie mięśni, ból części ustnej gardła oraz bóle kończyn.

Prosimy skontaktować się z lokalnym organem regulacyjnym, aby otrzymać druki informacyjne zatwierdzone w Państwa kraju.

W USA należy zapoznać się z dołączoną pełną Charakterystyką produktu leczniczego, w tym zwytycznymi w kwestii leczenia dla preparatu ENTYVIO.

Informacje o firmie Takeda Pharmaceutical Company
Firma Takeda Pharmaceutical Company Limited jest globalną firmą z sektora farmaceutycznego opierającą swoją działalność na pracach badawczo-rozwojowych. Firma stawia sobie za cel dążenie do poprawy stanu zdrowia osób na całym świecie poprzez wykorzystywanie osiągnięć naukowych do tworzenia leków zmieniających życie pacjentów na lepsze. Firma Takeda koncentruje swoje badania na leczeniu schorzeń onkologicznych, gastroenterologicznych oraz dotyczących ośrodkowego układu nerwowego. Przygotowuje ona również specjalne programy rozwojowe w zakresie chorób układu krążenia oraz szczepionki w późnym stadium badań rozwojowych. Firma Takeda prowadzi wewnętrzne prace badawczo-rozwojowe oraz współpracuje z partnerami, aby pozostać liderem w dziedzinie innowacji. Innowacyjne produkty, zwłaszcza z dziedziny onkologii i gastroenterologii, a także obecność na rynkach wschodzących napędzają rozwój firmy Takeda. Ponad 30 000 pracowników firmy Takeda jest zaangażowanych w poprawę jakości życia pacjentów i współpracę z naszymi partnerami w dziedzinie ochrony zdrowia w ponad 70 krajach. Więcej informacji na stronie http://www.takeda.com/news.