Korzystny profil korzyści do ryzyka dla wedolizumabu

Analiza wykazała spójną korzyść z leczenia bez względu na

wcześniejszy wywiad dotyczący leczenia antagonistą TNF

Osaka, Japonia, 16 września 2016 –Takeda Pharmaceutical Company Limited [TSE: 4502], („Takeda”) ogłosiła, że eksploracyjna analiza danych GEMINI 1, badania oceniającego leczenie Entyvio (wedolizumabem) u pacjentów z wrzodziejącym zapalaniem jelita grubego (colitis ulcerosa - CU) oparta o ich historię leczenia antagonistami czynnika martwicy nowotworu (TNF) została opublikowana w Clinical Gastroenterology and Hepatology. W analizie podgrup porównano pacjentów z CU o aktywności od umiarkowanej do wysokiej nieleczonych antagonistami TNF z pacjentami, u których leczenie antagonistami TNF nie przyniosło efektów. W pierwszym przypadku uczestnicy badania nigdy nie byli leczeni antagonistami TNF, podczas gdy w drugiej grupie znajdowały się osoby, które otrzymały takie leczenie i doszło u nich do niepowodzenia z uwagi na niedostateczną odpowiedź, utratę odpowiedzi lub brak tolerancji. Ogólnie, publikacja donosi o statystycznie istotnie większej skuteczności leczenia wedolizumabem w porównaniu do placebo w obu podgrupach pacjentów. [i]

„W przybliżeniu 50% pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego nie wykazuje odpowiedzi na leczenie antagonistą TNF lub wraz z czasem traci odpowiedź. Specjaliści z dziedziny opieki zdrowia zdają sobie sprawę, że brak powodzenia w leczeniu antagonistą TNF może być predyktorem złego rokowania, a pacjenci ci potrzebują alternatywnych sposobów uzyskania trwałej remisji objawów," 1 powiedział Prof. Brian Feagan z Robarts Clinical Trials w Robarts Research Institute działającym przy Uniwersytecie Zachodniego Ontario w kanadyjskim London. „Wyniki dotyczące skuteczności podkreślają znaczenie wedolizumabu jako leczenia dla odpowiednich pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego z umiarkowaną lub znaczącą aktywnością jako terapii biologicznej pierwszego rzutu zarówno u pacjentów którzy nigdy nie byli leczeni antagonistą TNF, jak i tych, u których leki te nie były skuteczne."

Przeanalizowano dane dotyczące pierwszorzędowych, jak i drugorzędowych wyników leczenia z badania GEMINI 1, po 6 tygodniach i 52 tygodniach leczenia wedolizumabem w podgrupach pacjentów, którzy albo nie byli leczeni antagonistą TNF, albo leczenie to nie przyniosło efektów. Analiza wykazała, że leczenie wedolizumabem było statycznie istotnie bardziej skuteczne w porównaniu z placebo w odniesieniu do indukowania, jak i utrzymywania odpowiedzi klinicznej w obu podgrupach pacjentów.
Ponadto w szóstym tygodniu zaobserwowano większe różnice w leczeniu na korzyść wedolizumabu u pacjentów, którzy nie byli leczeni antagonistą TNF, w porównaniu do pacjentów, u których leczenie to nie przyniosło efektów. Nie stwierdzono różnic pod względem zdarzeń niepożądanych w grupach leczenia w tym badaniu.¹

„Wrzodziejące zapalenie jelita grubego wymaga kontroli trwającej całe życie, a objawy mogą wywierać istotny wpływ na codzienne życie pacjentów, o ile nie są odpowiednio kontrolowane. Biorąc pod uwagę tak wysokie występowanie nieswoistych zapaleń jelit na świecie, Takeda zobowiązuje się kontynuować nasze wysiłki związane z badaniami i pracami rozwojowymi, aby pomóc tym pacjentom," wyjaśnił Dr Asit Parikh, starszy wiceprezes, Kierownik Obszaru Terpaeutycznego Gastroenterologia w Takeda. „Dane te wskazują, że wedolizumab jest efektywną opcją terapeutyczną w CU, z potencjalnie lepszym efektem terapeutycznym u pacjentów nieleczonych biologicznie, w porównaniu z pacjentami, u których leczenie antagonistą TNF było poprzednio nieskuteczne."

O analizie

Oceniono zdefiniowane wcześniej dane dotyczące wyników leczenia z badania klinicznego (fazy 3.) GEMINI 1 z wedolizumabem, obejmującego ocenę leczenia wedolizumabem u pacjentów z CU o umiarkowanym lub wysokim stopniu aktywności.¹

GEMINI 1 było wieloośrodkowym badaniem fazy 3 z kontrolą placebo. i randomizacją (dodatkowe informacje na temat badania są dostępne poniżej). W ramach części kryteriów włączenia do GEMINI 1 pacjenci musieli wykazać w okresie poprzednich 5 lat nieadekwatną odpowiedź, brak odpowiedzi lub nietolerancję co najmniej 1 spośród następujących terapii: kortykosteroidy (wyłącznie poza USA), lekki immunosupresyjne (azatiopryna lub merkaptopuryna) i/lub infliksymab, ponieważ był to jedyny antagonista TNF dopuszczony do leczenia CU w chwili rekrutacji do badania.

Do GEMINI 1 włączono 464 pacjentów, którzy w przeszłości nie byli leczeni antagonistą TNF (ang. TNF-naïve) oraz 367, u których leczenie nie przyniosło efektu ze względu na niedostateczną odpowiedź, utratę odpowiedzi lub brak tolerancji (ang. TNF-failure).¹ W obecnej analizie populacja z niepowodzeniem leczenia TNF obejmowała grupę pacjentów z nieadekwatną odpowiedzią, utratą odpowiedzi lub brakiem tolerancji na wcześniejsze leczenie antagonistą TNF, zgodnie z definicjami określonymi na wstępie według danych zebranych w karcie obserwacji klinicznej (CRF) w punkcie początkowym (tydzień 0).¹

Pierwszorzędową miarą wyników leczenia indukcyjnego była odpowiedź kliniczna w 6. tygodniu. Drugorzędowymi miarami wyników były remisja kliniczna oraz gojenie błony śluzowej w 6. tygodniu. W przypadku leczenia podtrzymującego pierwszorzędowym wynikiem leczenia była remisja kliniczna w 52. tygodniu.¹

Wyniki dotyczące skuteczności w podgrupach pacjentów nieleczonych TNF oraz z niepowiodzeniem leczenia TNF przeanalizowano w kontekście całkowitej różnicy procentowej dla wedolizumabu i placebo oraz współczynników ryzyka (RR). RR jest miarą skuteczności leczenia, skorygowaną w oparciu o jakiekolwiek zmienne w podgrupach pacjentów, gdzie RR > 1 wskazuje na większą skuteczność wedolizumabu.¹

Wykazano większe różnice całkowite między wedolizumabem i placebo w 6. tygodniu u pacjentów nieleczonych TNF w porównaniu do pacjentów z niepowodzeniem leczenia TNF, a współczynniki ryzyka (RR) były podobne. Współczynniki odpowiedzi w 6. tygodniu dla wedolizumabu i placebo wynosiły odpowiednio 53,1% oraz 26,2%, u pacjentów bez wcześniejszego leczenia antagonistą TNF (AD: 26,4%; 95% przedział ufności [CI]: 12,4, 40,4; RR: 2,0; 95% CI: 1,3, 3,0) oraz odpowiednio 39,0% i 20,6% u pacjentów z niepowodzeniem leczenia antagonistą TNF (AD: 18,1%; 95% CI: 2,8, 33,5; RR: 1,9; 95% CI: 1,1, 3,2).¹

W leczeniu podtrzymującym, całkowite różnice były podobne, a RR były wyższe dla większości wyników leczenia u pacjentów z niepowodzeniem leczenia antagonistą TNF w przeszłości. Odsetek remisji w 52. tygodniu w przypadku wedolizumabu i placebo wynosił odpowiednio 46,9% oraz 19,0% u pacjentów nieleczonych TNF (AD: 28,0%; 95% CI: 14,9, 41,1; RR: 2,5; 95% CI: 1,5, 4,0) oraz odpowiednio 36,1% i 5,3% u pacjentów z niepowodzeniem leczenia TNF (AD: 29,5%; 95% CI: 12,8, 46,1; RR: 6,6; 95% CI: 1,7, 26,5).1

Wedolizumab został dopuszczony do obrotu jako humanizowane przeciwciało monoklonalne działające wybiórczo w jelitach, dostępne w Unii Europejskiej pod nazwą handlową Entyvio (wedolizumab). Entyvio został również dopuszczony do obrotu w Stanach Zjednoczonych w 2014 roku. Preparat Entyvio jest obecnie zatwierdzony w 48 krajach na pięciu kontynentach. Jest to pierwsza i jedyna terapia biologiczna, która została jednocześnie zarejestrowana do leczenia dorosłych z umiarkowaną lub ciężką CU lub CD, którzy nie reagują wystarczająco, przestali reagować na leczenie lub nie tolerują leczenia konwencjonalnego lub antagonistami czynnika martwicy nowotworów alfa.[ii]

O wrzodziejącym zapaleniu jelita (CU) i chorobie Leśniowskiego i Crohna (CD)
Wrzodziejące zapalenie jelita (colitis ulcerosa - CU) oraz choroba Leśniowskiego i Crohna (CD) cechują się obecnością stanu zapalnego w przewodzie pokarmowym. CU obecna jest wyłącznie na jelito grube, które obejmuje okrężnicę aż do odbytnicy. Najczęściej występujące objawy CU to dyskomfort w nadbrzuszu oraz biegunka z krwią lub ropą w stolcu.[iii] CD może dotyczyć dowolnego odcinka przewodu pokarmowego, a najczęstsze objawy mogą obejmować ból nadbrzusza, biegunkę, krwawienia z odbytu, utratę wagi oraz gorączkę.[iv] Nie jest znana przyczyna CU, ani CD, chociaż wielu badaczy jest zdania, że odgrywa tu rolę interakcja między genami, układem odporności organizmu oraz czynnikami środowiskowymi.[v] Celem leczenia CU i CD jest indukcja i utrzymanie remisji lub uzyskanie dłuższych okresów bez objawów.9,10

O Entyvio® (wedolizumab)

Wedolizumab, opracowany do leczenia CU i CD, jest humanizowanym przeciwciałem monoklonalnym, które zostało zaprojektowane, aby specyficznie antagonizować integrynę alfa4beta7, hamując interakcję integryny alfa4beta7 z cząsteczką adhezyjną MAdCAM-1 i fibronektyną na komórkach śródbłonka naczyń jelita, nie wpływając na cząsteczkę adhezyjną (VCAM-1).[vi] MAdCAM-1 ulega preferencyjnej ekspresji na naczyniach krwionośnych i węzłach chłonnych przewodu pokarmowego.[vii] Integryna alfa4beta7 ulega ekspresji w podgrupie krążących krwinek białych.¹² Wykazano, że komórki te odgrywają rolę w mediowaniu procesu zapalnego w CU i CD. ^12,[viii] Hamując integrynę alfa4beta7 wedolizumab może ograniczać zdolność niektórych krwinek białych do naciekania tkanek jelita.¹²

W przypadku mieszkańców UE, prosimy o zapoznanie się z Charakterystyką produktu leczniczego dla ENTYVIO.

Zaangażowanie Takeda w gastroenterologię

Takeda jest światowym liderem w dziedzinie gastroenterologii. Wraz z jej 25 letnim doświadczeniem rośnie zaangażowanie firmy w innowacje. ENTYVIO® (wedolizumab) pokazuje globalne możliwości Takeda oraz ekspansję na rynku opieki specjalistycznej w dziedzinie gastroenterologii i produktów biologicznych. Specjalnie opracowany i ukierunkowany na działanie w obrębie układu pokarmowego, produkt ENTYVIO zostało wprowadzony w 2014 do leczenia dorosłych z umiarkowanym i ciężkim wrzodziejącym zapalaniem jelita grubego i chorobą Leśniowskiego i Crohna. TAKECAB® (fumaran wonoprazanu) jest kompetycyjnym w stosunku do potasu blokerem pompy protonowej, który został wprowadzony na rynek japoński w 2015 roku. Takeda ma w swojej ofercie również lek modyfikujący motorykę przewodu pokarmowego AMITIZA® (lubiproston), który został pierwotnie wprowadzony na rynek w 2006 roku do leczenia przewlekłych idiopatycznych zaparć, a następnie został dopuszczony do obrotu do leczenia zespołu jelita drażliwego z zaparciami oraz zaparć opioidopochodnych. Przed wprowadzeniem powyższych produktów Takeda jako pionier w dziedzinie gastroenterologii począwszy od lat 90 dokonała wraz z lansoprazolem przełomu w zakresie inhibitorów pompy protonowej.
Poprzez wyspecjalizowane i strategiczne prace rozwojowe prowadzone wewnętrznie w obrębie firmy, partnerstwo z podmiotami zewnętrznymi, uzyskane licencje oraz fuzje, Takeda aktualnie dysponuje szeregiem obiecujących, znajdujących się we wczesnej fazie rozwoju, ciągle opracowywanych środków do stosowania w chorobach przewodu pokarmowego i w dalszym ciągu pozostaje zaangażowana w dostarczanie innowacyjnych opcji terapeutycznych pacjentom z chorobami układu pokarmowego i wątroby.

O Takeda Pharmaceutical Company

Takeda Pharmaceutical Company Limited jest globalną firmą farmaceutyczną, ukierunkowaną na działalność badawczo–rozwojową. Takeda jest zaangażowana w poprawę zdrowia oraz zapewnianie lepszej przyszłości pacjentom, poprzez dostarczanie im leków zmieniających życie. Takeda skupia swoje wysiłki w obszarach onkologii, gastroenterologii oraz centralnego układu nerwowego, a także na szczepionkach. Takeda prowadzi prace badawczo-rozwojowe zarówno samodzielnie, jak i z partnerami, aby pozostać liderem innowacji. Nowatorskie innowacyjne produkty, zwłaszcza w onkologii i gastroenterologii, jak również obecność na Rynkach Wschodzących przyczyniają się do wzrostu Takedy. Ponad 30 tys. pracowników Takeda jest zaangażowanych w poprawę jakości życia pacjentów, współpracując z naszymi partnerami w opiece zdrowotnej w ponad 70 krajach. W celu uzyskania dalszych informacji, prosimy o odwiedzenie strony internetowej http://www.takeda.com/news.

# # #

1 Feagan, Rubin, Danese, et al. Vedolizumab induction and maintenance in ulcerative colitis patients by prior tumor necrosis factor antagonist exposure. Clinical Gastroenterology and Hepatology. 2016;

[ii] Entyvio Summary of Product Characteristics. Maj 2014.

[iii] National Institutes of Health, National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases, National Digestive Diseases Information Clearinghouse. Ulcerative colitis. http://digestive.niddk.nih.gov/ddiseases/pubs/colitis/index.aspx. Published Wrzesień 2014. Dostęp z 14 stycznia 2015.

[iv] National Institutes of Health, National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases, National Digestive Diseases Information Clearinghouse. Crohn’s disease. http://digestive.niddk.nih.gov/ddiseases/pubs/crohns/index.aspx. Opublikowano we wrześniu 2014. Dostęp z 14 stycznia 2015.

[v] Crohn’s and Colitis Foundation of America. The facts about inflammatory bowel disease. http://www.ccfa.org/assets/pdfs/ibdfactbook.pdf. Opublikowano w czerwcu 2011. Dostęp z 4 stycznia 2013.
[vi] Soler D, Chapman T, Yang L, Wyant T, Egan R, Fedyk E. The binding specificity and selective antagonism of vedolizumab, an anti-α4β7 integrin therapeutic antibody in development for inflammatory bowel diseases. J Pharmacol Exp Ther.
2009;330(3):864-875. http://jpet.aspetjournals.org/content/330/3/864.full.pdf+html. Published June 9, 2009. Accessed December

6, 2013.
[vii] Briskin M, Winsor-Hines D, Syjan A, et al. Human mucosal addressin cell adhesion molecule-1 is preferentially expressed in intestinal tract and associated lymphoid tissue. American Journal of Pathology. 1997;51(1):97.

[viii] Gledhill T, Bodger K. New and emerging treatments for ulcerative colitis: a focus on vedolizumab. Biologics: targets and therapy. 2013;7:123-130.