Włącz ułatwienia dostępuWłącz ułatwienia dostępu

Takeda przedstawia wyniki analiz danych dotyczących wedolizumabu stosowanego we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego podczas dorocznej konferencji Digestive Disease Week (DDW) 2016

31 maja 2016

Osaka, Japonia, dnia 24 maja 2016 r. – Firma Takeda Pharmaceutical Company Limited [TSE: 4502], („Takeda”) wygłosiła dziś ustną prezentację dwóch analiz danych: analizy oceniającej optymalną pozycję wedolizumabu w modelu leczenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (WZJG) oraz analizy oceniającej zależność pomiędzy minimalnym stężeniem wedolizumabu we wczesnym okresie leczenia a późniejszą skutecznością leku. Dane te przedstawiono podczas dorocznej konferencji Digestive Disease Week, DDW 2016 w San Diego w Kalifornii w ramach 13 streszczeń badań sponsorowanych przez firmę Takeda dotyczących wedolizumabu lub chorób zapalnych jelit (ChZJ) obejmujących cztery prezentacje ustne i dziewięć plakatów.

„Model leczenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego zmienia się, dlatego nowe badania dotyczące integracji różnych metod leczenia mogą być użyteczne dla lekarzy” – powiedziała dr Karen Lasch, dyrektor medyczny działu Gastroenterologia w firmie Takeda w Stanach Zjednoczonych. „Naszym zdaniem wedolizumab jest ważnym lekiem dla chorych na wrzodziejące zapalenie jelita grubego, a te dane poszerzają naszą wiedzę odnośnie jego stosowania w praktyce klinicznej.”

Wedolizumab jest humanizowanym przeciwciałem monoklonalnym zatwierdzonym w maju 2014 r. w Unii Europejskiej i Stanach Zjednoczonych pod nazwą handlową Entyvio® (wedolizumab). Produkt Entyvio jest aktualnie zatwierdzony w 49 krajach na pięciu kontynentach. Produkt Entyvio jest pierwszym i jedynym lekiem biologicznym zatwierdzonym jednocześnie w leczeniu dorosłych pacjentów z czynną, umiarkowaną do ciężkiej postacią wrzodziejącego zapalenia jelita grubego lub choroby Leśniowskiego-Crohna z niedostateczną odpowiedzią na leczenie, utratą odpowiedzi na leczenie lub nietolerancją leczenia z zastosowaniem środków konwencjonalnych lub antagonistów TNF.

Prezentacje ustne dotyczące wedolizumabu podczas DDW 2016:
• Zależność pomiędzy stężeniem wedolizumabu w tygodniu 6 lub wcześniej a remisją w tygodniu 14 u pacjentów z aktywną, umiarkowaną do ciężkiej postacią wrzodziejącego zapalenia jelita grubego w badaniu GEMINI 1 (Osterman, Roblin, Glover i wsp.); prezentacja nr 512
o Zakończono analizę post hoc danych z badania GEMINI 1 oceniającą, czy stężenie minimalne wedolizumabu we wczesnym okresie leczenia ma związek z późniejszą skutecznością leku podczas stosowania u osób dorosłych z aktywną, umiarkowaną do ciężkiej postacią WZJG. W badaniu GEMINI 1 w tygodniach 0 i 2 pacjentom podawano albo placebo, albo wedolizumab. Pacjenci leczeni wedolizumabem, którzy uzyskali odpowiedź kliniczną w tygodniu 6 w ramach tego 52-tygodniowego badania byli losowo przydzielani do grupy otrzymującej placebo lub wedolizumab co 8 lub co 4 tygodnie. W omawianej analizie post hoc skupiono się na grupie otrzymującej lek co 8 tygodni. Oceniono remisję kliniczną w 14 tygodniu i zestawiono wartości minimalnego stężenia wedolizumabu w zależności od stanu remisji. W podgrupach kwartylowych zestawiono pacjentów z remisją kliniczną na podstawie minimalnego stężenia wedolizumabu w tygodniach 2, 4 i 6.
o Minimalne stężenie wedolizumabu w tygodniu 6 korelowało z remisją kliniczną w tygodniu 14. U pacjentów uzyskujących remisję kliniczną w tygodniu 14 mediana minimalnego stężenia wedolizumabu w tygodniach 2, 4 i 6 była większa, niż u osób, które nie uzyskały remisji klinicznej. Aby określić, czy istnieje optymalny zakres stężenia wedolizumabu w jakimkolwiek wczesnym punkcie czasowym prognozujący remisję kliniczną u chorych na wrzodziejące zapalenie jelita grubego potrzebne są dalsze badania.1
• Ocena optymalnej pozycji wedolizumabu w aktualnym modelu leczenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego: model Markova (Scott, Shah, Lasch, Luo, Lewis); prezentacja nr 5112
o W celu oceny, w którym momencie aktualnego schematu leczenia zastosowanie wedolizumabu przyniesie największe korzyści biorąc pod uwagę wyniki kliniczne i skorygowaną jakością długość życia (ang. quality adjusted life years, QALY) opracowano model Markova.
o W modelu tym wykazano, że włączenie wedolizumabu we wczesnym etapie leczenia może przynieść największą możliwą korzyść chorym na WZJG o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego wymagającym zmniejszenia dawki steroidów. 2

O wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego i chorobie Crohna
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG) i chorobę Leśniowskiego-Crohna (ChLC) cechuje obecność stanu zapalnego w przewodzie pokarmowym. WZJG zajmuje wyłącznie jelito grube, czyli okrężnicę i odbytnicę. Do najczęstszych objawów WZJG należą dyskomfort w obrębie jamy brzusznej oraz biegunka z domieszką krwi lub ropy. ChLC może zajmować dowolny odcinek przewodu pokarmowego, a jej częstymi objawami są bóle brzucha, biegunka, krwawienie z odbytu, spadek masy ciała i gorączka. Przyczyna WZJG ani ChLC jest nieznana, jednakże wielu badaczy uważa, że na rozwój tych chorób ma wpływ interakcja pomiędzy genami, układem odpornościowym organizmu i czynnikami środowiskowymi.17 Celem leczenia WZJG i ChLC jest pobudzenie i utrzymanie remisji lub uzyskanie długich okresów bez objawów choroby.15,16

O produkcie Entyvio® (wedolizumab)
Zarejestrowany do leczenia WZJG i ChLC wedolizumab jest humanizowanym przeciwciałem monoklonalnym opracowanym w celu specyficznego antagonizowania wpływu integryny α-4 ß-7 poprzez hamowanie jej wiązania z jelitową cząsteczką adhezyjną, adresyną błon śluzowych 1 (ang. mucosal addressin cell adhesion molecule 1, MAdCAM-1) i fibronektyny, bez wpływu na wiązanie z naczyniową cząsteczką adhezyjną 1 (ang. vascular cell adhesion molecule 1, VCAM-1). MAdCAM-1 ulega ekspresji głównie na naczyniach krwionośnych i węzłach chłonnych przewodu pokarmowego. Integryna α-4 ß-7 ulega ekspresji na podgrupie krążących krwinek białych.18 Wykazano, że komórki te biorą udział w pobudzaniu procesu zapalnego w WZJG i ChLC. 18, Poprzez hamowanie integryny α-4 ß-7 wedolizumab może zmniejszać zdolność części krwinek białych do naciekania tkanek jelita.18

Wskazania do stosowania

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego
Wedolizumab jest wskazany w leczeniu dorosłych pacjentów z czynną, umiarkowaną do ciężkiej postacią wrzodziejącego zapalenia jelita grubego z niedostateczną odpowiedzią na leczenie, utratą odpowiedzi na leczenie lub nietolerancją leczenia z zastosowaniem środków konwencjonalnych lub antagonisty czynnika martwicy nowotworów alfa (ang. tumor necrosis factor alpha, TNFα).

Choroba Leśniowskiego-Crohna
Wedolizumab jest wskazany w leczeniu dorosłych pacjentów z czynną, umiarkowaną do ciężkiej postacią choroby Leśniowskiego-Crohna z niedostateczną odpowiedzią na leczenie, utratą odpowiedzi na leczenie lub nietolerancją leczenia z zastosowaniem środków konwencjonalnych lub antagonisty czynnika martwicy nowotworów alfa (ang. tumor necrosis factor alpha, TNFα).

Ważne informacje dotyczące bezpieczeństwa

Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą.

Specjalne ostrzeżenia i szczególne środki ostrożności dotyczące stosowania
Wedolizumab powinien być podawany przez personel medyczny przeszkolony w postępowaniu w przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości, w tym reakcji anafilaktycznej. Podczas podawania wedolizumabu należy zapewnić odpowiednie monitorowanie i dostępność medycznych środków pomocniczych do natychmiastowego zastosowania. Należy obserwować pacjenta przez cały czas trwania wlewu.

Reakcje związane z wlewem
W badaniach klinicznych zgłaszano występowanie reakcji związanych z wlewem (ang. infusion-related reactions, IRR) i reakcji nadwrażliwości. Większość tych reakcji miała nasilenie łagodne do umiarkowanego. W przypadku wystąpienia ciężkiej reakcji związanej z wlewem, reakcji anafilaktycznej lub innej ciężkiej reakcji należy natychmiast przerwać podawanie wedolizumabu i wdrożyć odpowiednie leczenie (np. podać adrenalinę i leki przeciwhistaminowe). W przypadku wystąpienia łagodnej lub umiarkowanej reakcji związanej z wlewem można zmniejszyć szybkość podawania lub wstrzymać wlew i wdrożyć odpowiednie leczenie (np. podać adrenalinę i leki przeciwhistaminowe). Po ustąpieniu łagodnej lub umiarkowanej reakcji związanej z wlewem można kontynuować wlew. U pacjentów, u których wystąpiła łagodna lub umiarkowana reakcja związana z wlewem, w celu zminimalizowania ryzyka przed podaniem kolejnego wlewu można rozważyć zastosowanie premedykacji (np. podanie leku przeciwhistaminowego, hydrokortyzonu i/lub paracetamolu).

Zakażenia
Wedolizumab jest działającym wybiórczo w obrębie jelit antagonistą integryny bez ogólnoustrojowego działania immunosupresyjnego. Należy mieć świadomość potencjalnego zwiększenia ryzyka zakażeń oportunistycznych lub zakażeń, dla których jelito stanowi barierę obronną. Nie wolno rozpoczynać leczenia wedolizumabem u pacjentów z czynnym, ciężkim zakażeniem, takim jak gruźlica, posocznica, zakażenie cytomegalowirusem, listerioza oraz zakażenia oportunistyczne do czasu opanowania zakażenia, natomiast u pacjentów, u których ciężkie zakażenie rozwinie się podczas przewlekłego leczenia wedolizumabem należy rozważyć wstrzymanie leczenia. Należy zachować ostrożność przy podejmowaniu decyzji o zastosowaniu wedolizumabu u pacjentów z opanowanym, przewlekłym ciężkim zakażeniem lub nawracającymi ciężkimi zakażeniami w wywiadzie. Pacjentów należy uważnie monitorować pod kątem występowania zakażenia przed rozpoczęciem leczenia oraz w trakcie i po zakończeniu leczenia. Przed rozpoczęciem leczenia wedolizumabem można rozważyć wykonanie badań przesiewowych pod kątem gruźlicy zgodnie z miejscowo obowiązującą praktyką. Stosowanie niektórych antagonistów integryny i niektórych ogólnoustrojowych środków immunosupresyjnych wiązane jest z występowaniem postępującej leukoencefalopatii wieloogniskowej (ang. progressive multifocal leukoencephalopathy, PML), rzadkiego i często prowadzącego do zgonu zakażenia oportunistycznego wywołanego przez wirus Johna Cunninghama (JC). Wiążąc się z integryną α4β7 obecną na limfocytach związanych z jelitem wedolizumab wywiera działanie immunosupresyjne w obrębie jelita. Nie zaobserwowano ogólnoustrojowego wpływu immunosupresyjnego u osób zdrowych, jednakże wpływ leku na ogólnoustrojową czynność układu odpornościowego u pacjentów z chorobą zapalną jelit jest nieznany. W badaniach klinicznych dotyczących wedolizumabu nie zgłaszano przypadków PML. Jednakże personel medyczny powinien obserwować pacjentów leczonych wedolizumabem pod kątem pojawiania się nowych lub nasilenia wcześniej istniejących neurologicznych objawów podmiotowych i przedmiotowych i rozważyć konsultację neurologiczną w razie ich wystąpienia. W przypadku podejrzenia PML należy wstrzymać stosowanie wedolizumabu, a w przypadku potwierdzenia tego zakażenia lek należy odstawić. Typowe objawy podmiotowe i przedmiotowe związane z PML są różnorodne, narastają na przestrzeni dni do tygodni i obejmują postępujący niedowład jednej połowy ciała, niezborność kończyn, zaburzenia widzenia oraz zaburzenia procesów myślowych, pamięci i orientacji prowadzące do splatania i zmian osobowości. Narastanie ubytków prowadzi zazwyczaj do zgonu lub ciężkiej niepełnosprawności.

Nowotwory złośliwe
Chorzy na wrzodziejące zapalenie jelita grubego lub chorobę Leśniowskiego-Crohna mają zwiększone ryzyko rozwoju nowotworu złośliwego. Produkty lecznicze o działaniu immunomodulujacym mogą zwiększać ryzyko rozwoju nowotworu złośliwego.

Wcześniejsze i jednoczesne stosowanie leków biologicznych
Brak dostępnych danych z badań klinicznych dotyczących stosowania wedolizumabu u pacjentów leczonych wcześniej natalizumabem. Należy zachować ostrożność przy rozważaniu zastosowania wedolizumabu u takich pacjentów. Brak danych z badań klinicznych dotyczących jednoczesnego stosowania wedolizumabu z biologicznymi lekami immunosupresyjnymi. W związku z tym nie zaleca się stosowania wedolizumabu u takich pacjentów.

Szczepienia
Przed rozpoczęciem leczenia wedolizumabem wszyscy pacjenci powinni mieć wykonane wszystkie zalecane szczepienia ochronne. Pacjentom leczonym wedolizumabem można podawać szczepionki nieżywe (np. podjednostkowe lub inaktywowane szczepionki), natomiast szczepionki żywe – tylko w przypadku, kiedy korzyści przeważają nad ryzykiem.

Do działań niepożądanych należą: zapalenie nosa i gardła, zapalenie oskrzeli, zakażenie górnych dróg oddechowych, grypa, zapalenie zatok, ból głowy, ból jamy ustnej i gardła, kaszel, nudności, wysypka, świąd, ból stawów, ból pleców, ból kończyn i gorączka.

Proszę zapytać w lokalnej agencji regulacyjnej o zatwierdzone oznakowanie w danym kraju.

Odbiorcy w Stanach Zjednoczonych mogą zapoznać się z treścią Informacji o produkcie zawierającej Poradnik przyjmowania leku dotyczącej produktu ENTYVIO.

Odbiorcy w UE mogą zapoznać się z treścią Charakterystyki Produktu Leczniczego (ChPL) dotyczącej produktu ENTYVIO.

O Takeda Pharmaceutical Company Limited
Takeda Pharmaceutical Company Limited jest ogólnoświatową innowacyjną firmą farmaceutyczną zaangażowaną w działania na rzecz poprawy zdrowia i zapewnienia lepszej przyszłości pacjentom poprzez przekład osiągnięć naukowych na leki zmieniające życie. Główne obszary aktywności firmy dotyczą onkologii, gastroenterologii i chorób ośrodkowego układu nerwowego. Firma prowadzi także specjalne programy rozwojowe dotyczące chorób układu sercowo-naczyniowego oraz zaawansowane prace nad szczepionkami. Firma Takeda prowadzi własne prace badawczo-rozwojowe, jak również współpracuje z innymi partnerami, aby utrzymać pozycję pioniera innowacji. Motorem rozwoju firmy są nowe, innowacyjne produkty, zwłaszcza w dziedzinie onkologii i gastroenterologii oraz jej obecność na wschodzących rynkach. Ponad 30 000 pracowników firmy Takeda we współpracy z partnerami z opieki zdrowotnej w ponad 70 krajach angażuje się w prace, których celem jest poprawa jakość życia pacjentów. Więcej informacji można uzyskać na stronie internetowej: http://www.takeda.com/news.